Rasgroep van de Bichon Frise

In harmonie met het lichaam.

liever plat om aan te raken, hoewel de inrichting maakt het verschijnen ronde. De schedel langer dan de snuit.

Niet veel gemerkt.

De neus is afgerond, zwart, fijnkorrelig en glanzend.

De snuit mag niet dik of zwaar zijn, zonder evenwel zijn spits. De groef tussen de wenkbrauwbogen licht zichtbaar.

De lippen zijn fijn, vrij mager, maar minder dan in het Schipperke, vallen slechts genoeg om de onderlip bedekken, maar nooit zwaar of hangend; ze zijn normaal zwart tot aan de hoek van de lippen; de onderlip mag niet zwaar en geen zichtbaar, noch slap en staat niet toe dat de slijmvliezen worden gezien als de mond gesloten is.

De beet is normaal, dat wil zeggen de snijtanden van de onderkaak direct tegen en achter de punt van de tanden in de bovenkaak worden geplaatst.

Vlakke en niet erg gespierd.

Donker ogen, zo veel mogelijk met donkere oogleden, van een vrij ronde vorm en niet amandelvormige; niet schuin geplaatst; levendig, niet te groot, toont geen wit. Niet groot en niet prominent aanwezig als in de Griffon Bruxellois en de Pekingees; het stopcontact moet niet uitpuilen. De oogbol mag niet opvallen te veel.

Reach van de hals is vrij lang, hoog gedragen en trots. Ronde en fijne buurt van de schedel, geleidelijk breder vlot samen te voegen in de schouders. De lengte is ongeveer een derde van de lengte van het lichaam (aandeel van 11 cm tot 33 cm voor een hond van 27 cm hoog), met betrekking tot de schouderbladen tegen de genomen basis schoft.

Breed en goed gespierd en licht gebogen.

Licht afgerond.

Goed ontwikkeld, het borstbeen wordt uitgesproken, de valse ribben afgerond en niet abrupt te beëindigen, de borst met horizontaal een vrij grote diepte.

De flanken zijn goed opgetrokken op de buik, de huid is prima en niet los, waardoor een flink windhondachtig uiterlijk.

De staart is een beetje meer onder de achterlijn dan in de Poedel ingesteld. Gewoonlijk de staart uitgevoerde verhoogd en sierlijk gebogen overeenkomstig de wervelkolom, zonder opgerold; Het is niet gekoppeld en mag niet in contact met de rug; echter de staart meubels kunnen op de rug vallen.

Van voren gezien, voorbenen echt recht en loodrecht, fijne bot.

De schouder is tamelijk schuin, niet prominent, waardoor de schijn van dezelfde lengte als de bovenarm, ongeveer 10 cm.

Niet zichtbaar van het lichaam.

Niet bleek.

Kort en recht van voren gezien, zeer licht schuin van opzij gezien.

Het bekken is breed.

Breed en gespierd, goed schuin.

Vergeleken met de Poedel, het spronggewricht is meer gehoekt.

Pezig, nagels bij voorkeur zwart, het is echter ideaal moeilijk te verkrijgen.

De pigmentatie onder de witte jas is bij voorkeur donker; de genitaliën worden vervolgens gepigmenteerd ofwel zwart, blauw of beige.

fFjn, zijdeachtig, zeer losse pijpenkrullen zoek als de vacht (bont) van de Mongoolse geit, noch vlak, noch met snoer en 7 tot 10 cm lang.

De hond kan worden getoond met de voeten en de snuit iets opgeruimd.

Zuiver wit.

De schofthoogte mag niet meer dan 30 cm, de kleine omvang wordt een element van succes.

Elke afwijking van de voorgaande punten moet worden beschouwd als een fout en de ernst waarmee de fout moet worden beschouwd, moet in verhouding staan tot de graad. · Licht overbeet of onderbeet mond. · vacht vlak, golvend, met snoer of te kort. Pigmentatie zich uitstrekt tot in de vacht en het vormen van roestige (rood) patches.

Roze neus, flets gekleurde lippen, prognathie (onderbeet-overbeet) zo ontwikkeld om de mate dat de snijtanden niet aanraken, lichte ogen, opgerolde staart of gedraaid in een spiraal, zwarte vlekken in de vacht.

Reuen moeten twee duidelijk normale testikels hebben die volledig in het scrotum.