Therapie
Fokkerij
Fok maatregelen hebben zin. Daar is iedereen het over eens. Als er sprake is van een groot probleem binnen een ras populatie is het verstandig om de zaak goed aan te pakken, met inachtneming van de grote van de populatie en andere zaken zoals raskenmerken, andere gezondheidsproblemen e.d.. Alle klinische lijders en verdachte dragers moeten voor de fokkerij worden uitgesloten.
Rassen waarbij wij vaker LPC zien zijn bijvoorbeeld, de Berner Sennenhond, de Labrador Retriever, de Rottweiler, de New Foundlander, de Mastiff, de Golden Retriever, de Bordeaux Dog.
Maar incidenteel zien we de afwijking ook bij andere rassen. Zelfs tot mijn grote verbazing bij de Stabij en de Wetterhoun. Gelukkig heel sporadisch; volgens de meest recente registratie maximaal 1% van de totale populatie.
Bij rassen waarbij het incidenteel voorkomt zijn ingrijpende fok maatregelen voorbarig; in elk geval moeten in die populaties klinische lijders uit de fokkerij worden geweerd; een uitgebreide röntgenologische screening van jonge aspirant fokdieren zou niet op zijn plaats zijn en zou zelfs heel negatief voor een ras uit kunnen pakken. Het is wel zaak alert te blijven en de incidentie te blijven registreren. Dat geldt trouwens voor alle ziekten.
Voeding
Wij adviseren bij de middelgrote en grote rassen zo snel mogelijk over te gaan van pup voeding naar volwassen voeding. Dat kan al op de leeftijd van 3 maanden. Het streven is om de jonge hond gelijkmatig in gewicht te laten toenemen en te voorkómen, dat hij te snel en onevenredig groeit. Een niet te hoog percentage eiwit en uitgekiende gehaltes aan calcium en fosfor zijn daarbij van groot belang.
Als voedingssupplement adviseren wij vanaf de leeftijd van 3 maanden tot circa 1 jaar Canzocal+BMP. Hierin zit hydroxyapatiet, dat calcium en fosfor bevat in de juiste verhouding en met een goede opneembaarheid. We hopen hiermee een goede botontwikkeling te kunnen bewerkstelligen en dan tevens een probleem in het ellebooggewricht te kunnen voorkómen.
Cosequin, waarin glucosamine en chondroitinesulfaat zitten, moet pas gegeven worden als er echt gewrichtsproblemen zijn.
Homeopathie
Constitutie middelen zijn geïndiceerd vanaf jonge leeftijd; op 0 – 12 weken te beginnen en zeker te continueren tot de leeftijd van 1 jaar.
In het geval van alleen een weke delen probleem, zoals dat het geval is bij incongruentie, dus alleen een probleem van gewrichtsbanden en gewrichtskapsel, is MacSamuel Beweging gedurende 3 – 6 weken de beste keuze. Als er artrose is ontstaan wordt het middel MacSamuel Gewricht A succesvol toegepast.
Chirurgie
Als er sprake is van LPC en kissing lesion kan een operatie geïndiceerd zijn om de losse stukjes te verwijderen. We moeten in die gevallen er zeker van zijn dat de diagnose klopt en de hond er echt last van heeft. Dat is niet altijd goed te zien als er sprake is van een beiderzijdse LPC. We moeten ons realiseren, dat we zelf alleen al door een chirurgische ingreep in een jong gewricht voor artrose zorgen. De voorkeur gaat uit naar arthroscopie boven een volledige chirurgische ingreep en dan nog het liefst door een dierenarts met ervaring. In alle gevallen, ook na een operatie ontwikkelt zich op den duur meer of minder artrose. Daarom is een preventieve aanpak gewenst.
Beweging
Rust roest! Wekenlang rust geven, slechts korte rondes maken aan de lijn is in onze optiek een verkeerd advies voor een jonge hond. Helaas wordt dat toch vaak aangeraden. Nog even los van het feit hoe een jonge hond mentaal daarop reageert (denk aan speelse Boxers en Labradors), gewrichten, spieren en botten ontwikkelen zich bij de gratie van adequate beweging. Alleen in het geval van losse stukjes bot of kraakbeen in het gewricht, of de eerste 10 dagen na en operatie is het begrijpelijk, dat we rust voorschrijven. Maar verder is het de bedoeling, dat de hond zo snel mogelijk weer volop beweegt. Bewegen met verstand; 3 x daags 30 – 60 minuten rechtlijnige beweging, zwemmen. Dus niet die wilde spelletjes met andere honden of een bal.