Als u zich hier niet in kan vinden in onderanderen de regels die hier boven zijn genoemd dan is misschien de Bichon Frise niet een goede combinatie voor u of u gezin. 

  Positieve punten zijn waarom een Bichon bij u past

• De Bichon Frise hecht zich zeer aan de baas.
• De Bichon Frise is meegaand, beweeglijk, intelligent en gevoelig.
• De Bichon Frise  zijn van nature sociale honden die het best gedijen in gezinnen. Zij gaan heel goed samen met kinderen en andere huisdieren en zijn er dol op om mee uit te gaan en spelen graag en veel.
• De opvoeding van een Bichon Frise gaat doorgaans probleemloos. Deze hondjes zijn zeer slim en hebben snel door wat er van hen verwacht wordt.
• Ze zijn zeer aanhankelijk en verkeren graag in menselijk ge­zelschap.
• De bichon Frise vinden het heerlijk om vertroeteld en geknuffeld te worden.
• De Bichon Frise heeft een vrolijke, zachtaardige en meegaande karakter.
• De Bichon Frise  zijn buiten- gewoon intelligent en snel van begrip. Omdat ze het je graag naar de zin willen maken, zijn ze gemakkelijk op te voeden.
• Mensen met een allergie kunnen vrij goed tegen dit ras. ( Uitzonderlijk zijn er ook mensen met een allergie die er ook niet zo goed tegen kunnen ).
• Een Bichon Frise verhaart niet. en heeft een ondervrije vacht.
• Het zijn clowns als je verdrietig bent, je vindt ze aan je zijde als je ziek bent en ze zijn blij als je gelukkig bent.

Door deze gevoeligheid voelen ze het ook direct aan als ze iets gedaan hebben wat niet mag. Vaak is er niet meer dan een verwijtend woord voor nodig om ze te laten merken dat je hun gedrag niet op prijs stelt. Meestal staan ze dan een paar minuten later bij je om het goed te maken. Het is een prettige bijkomstigheid de Bichon Frise vrijwel niet verharen en reukloos zijn. Kunstjes hebben ze zo onder de knie. Ze werden vroeger dan ook heel vaak als circushondjes gebruikt. Aangeleerde trucjes doen ze al snel uit zichzelf omdat ze de aandacht die ze daardoor krijgen zo leuk vinden. Hoewel ze die trucjes ook wel eens gebruiken om iets lekkers te krijgen, of om onder iets uit te komen dat ze liever niet doen . En wat is het dan moeilijk om ze te weerstaan!!! Wie een leuke hobby zoekt, kan met zijn Bichon Frise  voor een van de honden­sporten kiezen. Hun snelle begrip maakt ze gemakkelijk te trainen. Met “Gedrag en Gehoorzaamheid” (G & G) en “Behendigheid” doen de Bichon Frise heel goed mee, ook op wedstrijden.

De schouderhoogte mag niet hoger zijn dan 30 cm, het gewicht is ongeveer 4 kg. Het is een langharig wit hondje. Hij draagt het hoofd hoog en trots. De donkere ogen zijn levendig, vol uitdrukking en rond. Het oor hangt en is begroeid met gekruld haar. De houding is levendig en vrolijk en de gang vlug en gemakkelijk. De staart draagt hij omhoog, sierlijk gebogen, zodanig dat de pluim op de rug valt. De Bichon Frise heeft een fijne, zijdeachtige vacht, losjes spiraalvormig vallend. Altijd zuiver wit.

Negatieve punten zijn waarom een Bichon wat eventueel niet bij u past.

• De vacht van een Bichon Frise heeft heel veel verzorging nodig. De vacht van een Bichon Frise moet vaak uitgekamd worden en regelmatig worden bijgeknipt aangezien deze vacht anders te lang wordt.
• Net als andere honden met een bewerkelijke vacht wordt ook de Bichon Frisé in een bepaald toilet geknipt.
• Om de vacht wit te houden is het aan te bevelen de hond regelmatig te wassen met een speciale hondenshampoo.
• Controleer geregeld of de haren rond de ogen deze niet irriteren, en druppel de ogen regelmatig om traanstrepen te voorkomen.
• Knip het teveel aan haar tussen de voetzolen weg en houdt de gehoorgang vrij van losse haren en vuil.
• Gezien hun grote behoefte aan gezelschap is het ras Bichon Frise geen hondje dat hele dagen alleen thuis kunnen blijven. Voor mensen die de hele dag werken, een aantal dagen in de week, zijn ze dan ook niet geschikt. Vaak hele dagen alleen zijn of in een kennel doorbrengen, is het ergste dat je ze kunt aandoen. Hoewel ze het liefst overal mee naar toe gaan, is met de juiste begeleiding en opvoeding ze wel bij te brengen om af en toe eens een paar uurtjes alleen te blijven.

Socialisatie Algemeen

De socialisatie van een pup is een onderwerp dat steeds meer besproken wordt, en daardoor steeds meer bekendheid krijgt. Gelukkig maar, want socialiseren is een érg belangrijk onderdeel van het opvoeden van een pup. Maar wat houdt socialiseren nu precies in?
Het begrip socialiseren zou u kunnen vertalen als “bekend maken met”. Het gaat erom dat een pup bekend raakt met de wereld om hem heen. Socialiseren is kennis maken met het leven in al z’n facetten. Dat laatste klinkt misschien wat overdreven en wellicht denkt u dat dat vanzelf wel gebeurt. Waarom dan die ophef?
In de periode van geboorte tot en met zo’n 12 weken staat uw pup helemaal open zijn leefwereld in zich op te nemen. Alles wat hij niet leert kennen zal later met angst tegemoet getreden worden. En die angst kan tot allerlei gedragsproblemen leiden. De ophef over het nut van socialisatie is dus zeker op z’n plaats. Iedereen wil tenslotte een stabiele, open hond die overal mee naartoe kan.

Zo’n hond krijgt u echter niet vanzelf. U zult hem in de socialisatieperiode tot en met de leeftijd van 12 weken herhaaldelijk en op positieve wijze in contact moeten brengen met allerlei onderdelen van het leven. Kennis maken met zoveel mogelijk verschillende mensen en dieren staat voorop in de socialisatie. Maar er is veel meer. Een pup moet kennis nemen van verschillende omgevingen en situaties: winkelcentra, markt, strand, bos, stadscentra, verkeer: vrachtauto’s, brommers, fietsers, joggers etc, geluiden: stofzuiger, knallen, winkelwagentjes, knetterende brommers etc. Het is bijna teveel om op te noemen, maar als u er regelmatig opuit trekt met uw pup zult u veel van deze dingen tegenkomen.
Met een aantal voorbeelden kan de noodzaak tot socialisatie  duidelijk gemaakt worden. Stel, u reist veel met het openbaar vervoer en u wilt uw hond makkelijk kunnen meenemen. Als pup zal hij dan gewend moeten raken aan bussen, trams en treinen.
In het openbaar vervoer kan het érg druk zijn. Dat betekent veel staande mensen op een klein oppervlakte. Het geheel zet zich ook nog eens in beweging en gaat schudden en hobbelen. Een volwassen hond die zoiets nog nooit heeft meegemaakt weet niet wat dat allemaal betekent en kan er erg van onder de indruk raken. Hij kan het zelfs ronduit beangstigend vinden en de volgende keer niet meer in de bus of tram willen. Op dat moment heeft u een probleem. Een goede socialisatie, waarin u het gebruik van het openbaar vervoer in heeft verwerkt, kan dit soort problemen voorkomen.