Meestal uit de ziekte zich door ongeveer 14 dagen onbedaarlijk hoesten ( ” komt vanuit de tenen” ), kokhalzen, keelschraper, luide & rauwe hoest. Bij het forceren van de keel wordt het gebied kwetsbaar en gevoelig voor ( secundaire ) infecties. Zelden is deze aandoening ernstig, maar wel lastig. Eén van de voordelen is dat bacteriën makkelijker te bestrijden zijn dan virussen. De dierenarts kan een antibioticakuur en een hoestdrank voorschrijven om het gekuch te stoppen en om te voorkomen dat de keel nog verder wordt geforceerd. Na herstel zijn blijvende klachten mogelijk zoals gevoeligheid op de keel. Bij pups van ongeveer 1 week oud geeft deze ziekte wel sterfte!
Kennelhoest heeft zijn naam te danken aan het feit dat besmetting bij grotere populaties – dus kennels en pensions – snel om zich heen grijpt. Hondenshows zijn hierom ook berucht.
Preventief vaccineren tegen kennelhoest is dan ook vaak verplicht als een hond in een pension wordt ondergebracht.
Er zijn meerdere veroorzakers van kennelhoest. De bekendste is het Para-influenza virus, dat net als bij de mens ( griepvirus ), steeds weer weet te muteren. Het Para-influenza virus is besmettelijk, de incubatietijd is ongeveer 10 dagen. Het andere virus ( Adenovirus type 2 ) kan een longontsteking veroorzaken. De bacterie die onderdeel vormt van de kennelhoest, is de Bordetella bacterie. Meestal is kennelhoest een combinatie van een virus met een bacteriële infectie.